Η “Γάζα” μας ταξιδεύει στα συντρίμμια του πολέμου προσπαθώντας να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στην ασφάλεια του “καναπέ” και τις ταραγμένες εκείνες γωνιές της γης που βιώνουν τη σκληρή και βίαιη πραγματικότητα του πολέμου.

​

Μας, μιλάει για την αγάπη, για τη ζωή: την υπέροχη ζωή που χάθηκε, τη ζωή γεμάτη φόβο του παρόντος, την αβέβαιη ζωή του μέλλοντος,την διεκδίκηση της χαμένης ελπίδας και της ελευθερίας μέσα από αληθινές μαρτυρίες ανθρώπων που ζουν σε εμπόλεμη ζώνη.

​

Τους ακούς να μιλούν και κάτι σου θυμίζουν… Είχαν ένα σπίτι, μια οικογένεια, μια αυλή, ένα αμάξι, ένα όνειρο, ένα μπλοκ με ζωγραφιές, που δεν υπάρχουν πια. Σήμερα αυτοί, αύριο ποιος. Το έργο , σκιαγραφεί με μοναδικό τρόπο τη σκληρή πραγματικότητα μιας μονίμως επισφαλούς καθημερινότητας.

​

Η δική μας αποστολή και επιθυμία, ήταν να φέρουμε επί σκηνής τα θύματα του πολέμου ενσαρκώνοντάς τα με απόλυτο σεβασμό στον πολιτισμό τις μνήμες και τα βιώματά τους.

Απώτερος σκοπός μας είναι να λειτουργήσουμε ως ο αγωγός εκείνος που θα μεταφέρει στο δυτικό κόσμο τη φωνή αυτών των λαών που φαντάζουν τόσο μακρινοί, την ταύτιση με αυτούς τους ανθρώπους που θεωρούμε τόσο διαφορετικούς από εμάς, και τη συνειδητοποίηση πως κάθε λαός ανά πάσα στιγμή μπορεί να βρεθεί στην ίδια θέση”.